«'Εσπασε» ο «μυστικός» κώδικας της μακροζωίας, σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες οι οποίοι ανακάλυψαν πως μπορούν να προβλέψουν ποιος θα ζήσει πάνω από τα εκατό χάριν στη μελέτη συγκεκριμένων γονιδίων, σύμφωνα με το ιατρικό περιοδικό Science.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σε έκταση έρευνα σε υπερήλικες που έχει πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα.Οι έρευνες ξεκίνησαν το 1995. Από τότε οι ερευνητές εξέτασαν τα γονίδια περισσότερων από 1.000 ηλικιωμένων ανθρώπων που πλησίαζαν τα 100 ή τα είχαν ξεπεράσει.
Κατεγράφησαν οι "πιο διαφορετικοί" γενετικοί δείκτες και ταυτοποιήθηκαν όσοι ήταν παρόμοιοι.
Οι επιστήµονες σχεδίασαν την σχετική εξέταση όταν ολοκληρώθηκε μια άλλη προηγούμενη έρευνα για τη γενετική συγκρότηση των αιωνόβιων σύμφωνα με την οποία υπάρχει στο DΝΑ µια σειρά από παραλλαγές γονιδίων που αυξάνουν τις πιθανότητες ενός προσώπου να µακροηµερεύσει.
Πολλά από τα γονίδια αυτά προφυλάσσουν από συνηθισµένες και συχνά θανάσιµες ασθένειες που σχετίζονται µε την ηλικία, όπως καρδιοπάθειες, άνοια και υπέρταση.
Η διάρκεια της ζωής καθορίζεται από µια περίπλοκη αλληλεπίδραση γονιδίων, τρόπου ζωής και περιβάλλοντος.
Παράγοντες όπως το κάπνισµα, η διατροφή, η άσκηση και η ρύπανση διαδραµατίζουν σημαντικό ρόλο. Οι επιστήµονες, ωστόσο, πιστεύουν πως το να ζήσεις πάνω από τα 100 εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από τα "καλά" γονίδια.
Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης, ανιχνεύτηκαν τα γονιδια 1.055 αιωνόβιων τα οποία οι επιστήμονες συνέκριναν µε αυτά 1.267 υγιών ανθρώπων. Βρέθηκαν 150 παραλλαγές γονιδίων που ήταν συνηθέστερα στην οµάδα των αιωνόβιων και έκαναν το σώµα τους υγιέστερο και ανθεκτικότερο.
"Η ακρίβεια των αποτελεσμάτων είναι έγκυρη κατά 70%", σύμφωνα με την Πάολα Σεμπαστιάνι, καθηγήτρια βιοστατιστικής στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης και υπεύθυνης της εν λόγω έρευνας.
Ενα ιδιαίτερα ενδιαφέρον εύρηµα της έρευνας ήταν πως οι γενετικές παραλλαγές που αυξάνουν τον κίνδυνο που διατρέχει κάποιος να προσβηλθεί από νόσο έχουν µικρότερη σηµασία από τα γονίδια που προστατεύουν από τη νόσο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι αιωνόβιοι είχαν χονδρικά τον ίδιο αριθµό γονιδίων υψηλού κινδύνου µε τον υπόλοιπο πληθυσµό, όµως είχαν περισσότερα γονίδια που "προστατεύουν" τον οργανισμό.
