Οι έρευνες ακόμα έδειξαν ότι δεν είναι ανάγκη κάποιος άνθρωπος να έχει γεννηθεί με μεγάλη δύναμη θέλησης και αυτοέλεγχο για να κάνει κάποια πράξη ηρωισμού, καθώς μπορεί να έχει αποκτήσει αυτές ακριβώς τις ιδιότητες μέσα από τις προσπάθειές του να βοηθήσει άλλους ανθρώπους στη διάρκεια της ζωής του, όπως πιθανώς συνέβη με τον Γκάντι και τη Μητέρα Τερέζα.
Οι έρευνες, υπό τον ψυχολόγο Κερτ Γκρέη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ψυχολογίας “Social Psychological and Personality Science”, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», διαπίστωσαν ότι η ηθική δράση αυξάνει την ικανότητα των ανθρώπων να αποκτούν ισχυρότερη θέληση και μεγαλύτερη φυσική αντοχή.
Σε ένα από τα πειράματα, οι εθελοντές κλήθηκαν να πάρουν ένα δολάριο και είτε να το κρατήσουν για τον εαυτό τους, είτε να το δωρίσουν σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση. Μετά τους ζητήθηκε να σηκώσουν ένα βάρος περίπου 2,5 κιλών για όσο χρόνο μπορούσαν. Όσοι είχαν δωρίσει το δολάριο, κράτησαν το βάρος σηκωμένο για περίπου δέκα δευτερόλεπτα παραπάνω κατά μέσο όρο σε σχέση με όσους το είχαν κρατήσει οι ίδιοι.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι εθελοντές κλήθηκαν να σηκώσουν ένα βάρος με το ένα χέρι τους, ενώ την ίδια στιγμή, με το άλλο χέρι, έγραφαν φανταστικές ιστορίες με διάφορα θέματα (βοηθούσαν άλλους ανθρώπους, προξενούσαν κακό σε κάποιους ή είχαν ουδέτερη ηθική συμπεριφορά).
Όπως και στο προηγούμενο πείραμα, όσοι σκέφτονταν μια καλή πράξη και έγραφαν γι’ αυτήν, αποδείχτηκαν σημαντικά πιο δυνατοί και κράτησαν σηκωμένο το βάρος για περισσότερη ώρα σε σχέση με εκείνους, των οποίων οι πράξεις ήσαν ουδέτερες και ούτε ωφελούσαν ούτε έβλαπταν τους γύρω τους. Όμως όσοι σκέφτονταν ιδιοτελή και «κακά» πράγματα και οι πράξεις τους, για τις οποίες έγραφαν, ήσαν επιζήμιες για τους συνανθρώπους τους, αποδείχτηκαν ακόμα πιο δυνατοί και από τους ηθικούς.
Σύμφωνα με τον Γκρέη, αποδείχτηκε ότι τόσο οι ηθικές όσο και οι ανήθικες σκέψεις και δράσεις μπορούν να τονώσουν τη σωματική δύναμη των ανθρώπων. Επίσης φάνηκε ότι η φυσική δύναμη δεν είναι τόσο η αιτία, όσο το αποτέλεσμα της ηθικής δράσης –πράγμα που πρέπει να ενθαρρύνει όσους νομίζουν ότι χρειάζεται να έχουν εκ γενετής κάποιες ειδικές ικανότητες για να αναλάβουν γενναίες –και καμία φορά ηρωικές- ηθικές πρωτοβουλίες υπέρ του κοινωνικού συνόλου.
Οι έρευνες, υπό τον ψυχολόγο Κερτ Γκρέη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ των ΗΠΑ, οι οποίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ψυχολογίας “Social Psychological and Personality Science”, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ», διαπίστωσαν ότι η ηθική δράση αυξάνει την ικανότητα των ανθρώπων να αποκτούν ισχυρότερη θέληση και μεγαλύτερη φυσική αντοχή.
Σε ένα από τα πειράματα, οι εθελοντές κλήθηκαν να πάρουν ένα δολάριο και είτε να το κρατήσουν για τον εαυτό τους, είτε να το δωρίσουν σε κάποια φιλανθρωπική οργάνωση. Μετά τους ζητήθηκε να σηκώσουν ένα βάρος περίπου 2,5 κιλών για όσο χρόνο μπορούσαν. Όσοι είχαν δωρίσει το δολάριο, κράτησαν το βάρος σηκωμένο για περίπου δέκα δευτερόλεπτα παραπάνω κατά μέσο όρο σε σχέση με όσους το είχαν κρατήσει οι ίδιοι.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι εθελοντές κλήθηκαν να σηκώσουν ένα βάρος με το ένα χέρι τους, ενώ την ίδια στιγμή, με το άλλο χέρι, έγραφαν φανταστικές ιστορίες με διάφορα θέματα (βοηθούσαν άλλους ανθρώπους, προξενούσαν κακό σε κάποιους ή είχαν ουδέτερη ηθική συμπεριφορά).
Όπως και στο προηγούμενο πείραμα, όσοι σκέφτονταν μια καλή πράξη και έγραφαν γι’ αυτήν, αποδείχτηκαν σημαντικά πιο δυνατοί και κράτησαν σηκωμένο το βάρος για περισσότερη ώρα σε σχέση με εκείνους, των οποίων οι πράξεις ήσαν ουδέτερες και ούτε ωφελούσαν ούτε έβλαπταν τους γύρω τους. Όμως όσοι σκέφτονταν ιδιοτελή και «κακά» πράγματα και οι πράξεις τους, για τις οποίες έγραφαν, ήσαν επιζήμιες για τους συνανθρώπους τους, αποδείχτηκαν ακόμα πιο δυνατοί και από τους ηθικούς.
Σύμφωνα με τον Γκρέη, αποδείχτηκε ότι τόσο οι ηθικές όσο και οι ανήθικες σκέψεις και δράσεις μπορούν να τονώσουν τη σωματική δύναμη των ανθρώπων. Επίσης φάνηκε ότι η φυσική δύναμη δεν είναι τόσο η αιτία, όσο το αποτέλεσμα της ηθικής δράσης –πράγμα που πρέπει να ενθαρρύνει όσους νομίζουν ότι χρειάζεται να έχουν εκ γενετής κάποιες ειδικές ικανότητες για να αναλάβουν γενναίες –και καμία φορά ηρωικές- ηθικές πρωτοβουλίες υπέρ του κοινωνικού συνόλου.
